Blogs
Bloggers blijven u informeren over de stand van zaken over Positieve Psychologie. Wilt u op de hoogte blijven meld u dan aan voor ToPPics de gratis nieuwsbrief.
Hoe het geluk naar mijn dorpje kwam
Wat is geluk?
Veel slimme mensen hebben daar al over nagedacht en als je naar de eerste definities kijkt zie je begrippen als positieve gevoelens, levenstevredenheid en positief functioneren. De socioloog Corey Keyes was de eerste die stelde dat ook sociaal welbevinden nodig is om echt te kunnen floreren1. Daar hoort bij zich deel te voelen van een groter groep, bijvoorbeeld je buurt, en het gevoel van betekenis te zijn voor anderen. Terwijl dit ondertussen algemeen herkend wordt, zijn er nog maar weinig studies over interventies gedaan met het doel sociaal welbevinden te verhogen. Toch bestaan deze projecten in de praktijk wel.
Een voorbeeld vond ik dicht bij huis. Ik kom uit een klein dorpje van net geen 1000 inwoners, Flegessen. Toen ik een kind was, was er een winkeltje, een bakker, een restaurant, een café en een treinstation. Het winkeltje maakt deel uit van dierbare herinneringen uit mijn kindertijd, zoals de rode lolly die ik altijd aan de kassa kreeg. Van al deze dingen is alleen nog de bakker over gebleven. Mensen moeten naar de volgende stad om boodschappen te doen en zeker voor oude mensen zonder auto is dat een probleem. Een ontmoetingsplek mist. Het maakt het dorpje niet bepaald aantrekkelijk om er te komen wonen, dus de mensen zijn bang dat Flegessen langzaam gaat uitsterven.
Daar is nu verandering in gekomen. Op initiatief van een aantal dorpsbewoners is er een eigen winkel opgezet. Betaald door alle dorpsbewoners, die nu medebezitters zijn. Ook ik heb het minimumbedrag van 100€ bijgedragen en mag me nu mede-eigenaar van een winkel noemen, ook woon ik al lang niet meer in Flegessen. Niet alleen de financiering, ook de bouw van het stro-klei gebouw werd voor een groot gedeelte zelf geregeld. Een architect uit het dorp hield zich bezig met het ontwerp, de lokale elektricien legde de leidingen, veel helpende handen droegen bij aan het stapelen van strobalen en wie de nodige spierkracht hiervoor niet had, bracht eten langs. Nu wordt de winkel door vrijwilligers draaiende gehouden.
Het resultaat is nog mooier dan het idee. Mensen komen bij elkaar en houden een praatje, oude mensen kunnen weer zelfstandig boodschappen doen. Mijn ouders zeggen dat ze nog nooit zoveel contact hadden met mensen uit het dorp. Van mensen tegen die ze eerder niet meer dan gedag zeiden weten ze nu opeens wat ze bezig houdt. Een oude meneer die met pensioen is en alleen nog maar thuis zat werkt nu regelmatig in de winkel en bloeit helemaal op door zich weer nuttig te voelen.
De dorpswinkel is een mooi voorbeeld dat niet altijd wetenschappers, de politiek of instanties nodig zijn om het welbevinden van een gemeenschap te kunnen verbeteren. Zonder ook maar ooit iets van positieve psychologie te hebben gehoord hebben de dorpsbewoners veel van de principes in de daad omgezet. Talenten van mensen worden ingezet: De bankbediende zorgt voor de financiën, terwijl iemand anders de contact met lokale boeren en andere leveranciers onderhoudt. De verbondenheid onder mensen wordt vergroot door gezamenlijk aan een doel te werken. En dat alles volledig autonoom.
Mensen zijn trots op hun winkeltje en voelen zich betrokken. En ik ben ook best wel een beetje trots op mijn dorpje, die het is gelukt het sociaal welbevinden van hun gemeenschap te verbeteren en hun bewoners een klein beetje gelukkiger te maken.
1 Keyes, C. L. M. (1998). Social well-being. Social psychology quarterly, 121-140. http://www.jstor.org/stable/pdf/2787065.pdf?acceptTC=true
Laura Weiss is Phd- studente aan de Universiteit Twente, afdeling Psychologie, Gezondheid en Technologie. Zij doet effectonderzoek naar de Geluksroute, een interventie gericht op eenzame mensen met gezondheidsklachten, gebaseerd op Positieve Psychologie. Haar expertise en onderzoeksinteresse liggen bij het bevorderen van het welbevinden van kwetsbare mensen.
