Pandemie eist zware tol van werkende vrouwen

Verhoogde werkdruk en het combineren van werk en privéleven tijdens de COVID-19 pandemie is voor veel werkende vrouwen een voedingsbodem voor grote ontevredenheid, aldus de uitkomst van een nieuw rapport van Deloitte: Women @ Work: A global outlook. Het rapport toont de gevolgen van de toegenomen verantwoordelijkheden voor werkende vrouwen: 51% van de ondervraagden is nu minder optimistisch over hun loopbaanvooruitzichten. Bovendien, stellen de ondervraagde vrouwen, is in vergelijking met de situatie vóór de pandemie hun geestelijke gezondheid achteruitgegaan, net als hun motivatie op het werk.

Gendergelijkheid is achteruitgegaan
Het onderzoek omvat de meningen van 5.000 vrouwen in 10 landen en gaat in op een onaangename realiteit voor vrouwen op het werk: tijdens de pandemie is gendergelijkheid achteruitgegaan. Het heeft jaren van langzame, maar gestage vooruitgang de kop ingedrukt. De combinatie van een niet inclusieve werkcultuur en de toegenomen verantwoordelijkheden op het werk in combinatie met het reilen en zeilen thuis, waaronder extra taken zoals thuisonderwijs tijdens de pandemie, heeft volgens de respondenten voor vrouwen het plezier in hun werk verminderd. Bovendien zeggen zij minder loyaal te zijn aan hun werkgever.

Dalend geestelijk welzijn
Volgens 77% van de ondervraagde vrouwen is hun werkdruk sinds het begin van de pandemie toegenomen – het is de meest genoemde verandering in hun leven als gevolg van de pandemie. Slechts een derde van de vrouwen beschouwt hun geestelijk welzijn vandaag als ‘goed’ of ‘zeer goed’, vergeleken met 68% vóór de pandemie. Nu hun geestelijk welzijn afneemt, maken vrouwen zich wereldwijd zorgen over de gevolgen die hun geestelijke gezondheid heeft voor hun carrière: volgens 29% van de ondervraagde vrouwen gaat hun carrière niet zo snel meer vooruit als zij zouden willen. Zij dragen een minder goede geestelijke gezondheid aan als een belangrijke factor hierin.

Niet-inclusief gedrag op de werkplek
Veel vrouwen hebben nog steeds te maken met een niet-inclusieve werkomgeving. Meer dan de helft van de ondervraagde vrouwen zegt in het afgelopen jaar te zijn geconfronteerd met intimidatie of niet-inclusief gedrag op het werk – variërend van ongewenst lichamelijk contact en kleinerende opmerkingen tot het in twijfel trekken van hun beoordelingsvermogen en minder kansen op promotie vanwege hun geslacht. De meeste vrouwen die het mikpunt zijn van dit gedrag, melden dit niet bij hun werkgever.

Gebrek aan support van werkgevers
Door de pandemie hebben vrouwen meer verantwoordelijkheden op zich genomen thuis en op het werk, terwijl ze onvoldoende ondersteuning kregen van hun werkgevers. Bijna 80% van de ondervraagde vrouwen geeft aan dat hun werkdruk op het werk is toegenomen als gevolg van de pandemie. Tegelijkertijd zegt meer dan de helft van de vrouwen met kinderen dat ze het merendeel van de taken op het gebied van thuisonderwijs en zorg voor de kinderen op zich nemen. De toenemende verantwoordelijkheden eisen een duidelijke tol van hun fysieke gezondheid, mentaal welzijn en carrièreambities.

Vrouwen zijn al de hele pandemie op zoek naar ondersteuning. Volgens de survey verzuimen werkgevers hierop in te spelen. Slechts 22% van de vrouwen vindt dat hun werkgever hen heeft geholpen een duidelijke scheiding aan te brengen tussen werk en privé. De meeste vrouwen hebben verder het gevoel dat zij op het werk ‘altijd aan moeten staan’, terwijl 63% vindt dat de beoordeling van hun werkgevers meer uitgaat van de hoeveelheid tijd die zij online doorbrengen dan van de kwaliteit van hun werk.

Dit gebrek aan ondersteuning verklaart mogelijk waarom de ondervraagde vrouwen aangeven dat hun werkplezier sinds het begin van de pandemie is gedaald. Daarbij is 57% van alle ondervraagde vrouwen van plan binnen twee jaar weg te gaan bij hun werkgever. Het gebrek aan balans tussen werk en privéleven wordt hierbij als belangrijkste reden aangevoerd.

“Organisaties kunnen nu verschillende acties ondernemen om dit kritieke probleem aan te pakken, zegt Petra Tito, CHRO van Deloitte Nederland. Zij kunnen een goede balans tussen werk en privéleven stimuleren en flexibele werkopties in de bedrijfscultuur verankeren. Specifiek kan nu aandacht besteed worden aan balans in de werkdag: geen doorlopende zoomcalls, maar afwisseling in activiteiten en werkwijzen. Ook kan vrouwen ondersteuning worden geboden in hun privéleven, zodat zij succesvol kunnen zijn in hun werk. Daarnaast kunnen aansprekende ontwikkelingsmogelijkheden worden geboden, waarmee vaardigheden en expertise verder kunnen worden opgebouwd en carrièrekansen worden vergroot.” (bron: Deloitte)