Video uit de oude doos: De verrassende wetenschap van geluk (Dan Gilbert)

Gilbert duikt in een discussie over de evolutie van het menselijk brein. Een van de redenen dat het menselijk brein in twee miljoen jaar verdrievoudigd is, is dat het nieuwe structuren heeft gekregen, vooral de prefrontale cortex. Deze functie is niet zomaar een eigenzinnige functie; het is een venster om de mensheid op een dieper niveau te begrijpen, met name ons unieke streven naar geluk.

Een van de belangrijkste functies van de prefrontale cortex is het simuleren van ervaringen, waardoor mensen “ervaringen in hun hoofd kunnen opdoen voordat ze die in het echt uitproberen”. Vervolgens neemt hij het publiek mee in een ‘popquiz’ over simulatie, waarin hij hen vraagt zich het geluk voor te stellen van een verlamde persoon tegenover een loterijwinnaar, over een periode van een jaar.

“Onze verlangens en onze zorgen zijn allebei tot op zekere hoogte overdreven,
omdat we het vermogen in ons hebben om precies datgene te verkrijgen
waar we voortdurend naar op zoek zijn als we kiezen voor ervaring.”

Terwijl een vergelijkbaar experiment liet zien dat velen dachten dat de loterijwinnaar gelukkiger zou zijn, tonen de echte gegevens aan dat hun geluksniveaus eigenlijk hetzelfde waren. Gilbert legt uit dat dit komt door ‘impact bias’, wat de neiging is “voor de simulator om je te laten geloven dat verschillende uitkomsten meer van elkaar verschillen dan ze in werkelijkheid doen”. Dat komt omdat mensen geluk kunnen ‘synthetiseren’.

Gilbert deelt nieuwsverhalen van echte mensen die grote tegenslagen meemaakten, maar aan het eind toch gelukkig waren. Hij voegt eraan toe dat synthetisch geluk, of een manier vinden om gelukkig te zijn ondanks de situatie, net zo echt en belangrijk is als het geluk dat we ervaren als we krijgen wat we verlangen. (bronnen: TED2004, Piktochart)